Rozengeur

Rozengeur
play
pause
Rozengeur

foto: Rudi De Bruyne

Ik rook.
Dat is de verleden tijd van ruiken.
De rozen roken nooit. Of enkel naar plastiek. Ik heb ze wat geholpen. Dat is de mens zijn taak: hij is rentmeester van de schepping. Als ik een levend wezen kan helpen, zal ik het niet nalaten.
Nu ruiken ze naar den. De rozengeur was op.

Ik rook. De beer ook. Hij rook zo lekker naar thuis. Naar bed. Naar dromen. Ik snuif er één keer per dag aan. Niet vaker. De geur vervliegt sneller als je eraan ruikt.

Ik rook. Als het u niet stoort, kan je blijven eten. Ik doe het raam wel open en ik heb een ventilator met drie snelheden. Ik rook trouwens niet als ik eet. Ik heb onderleggers voor vier borden.
En als het laat wordt, kan je blijven slapen. Ik heb onderleggers voor drie lichamen. Dan mag om beurten iemand op de stoel van de directeur.

Als je ook rookt: neem maar. Er is nog een halve slof. Daar in mijn bureau, boven de chocola. Die mag ook gegeten worden, trouwens. En als die filters op zijn, ga ik ze zelf schieten. De hulzen heb ik al. Dichter bij het leven van een jager ben ik nooit gekomen. Alleen nog tabak kopen. En zo'n apparaatje. Als je iemand kent...? Of gewoon zo'n plastieken hangmatje tussen twee rollen, dat kan ook.
Sigaretten maken kan de tijd doden. Dàt zouden ze op die verpakking moeten zetten.

Morgen ga ik een theepot kopen. Ma wou me de hare meegeven, maar die zou de reis niet overleefd hebben. Dan heeft ze me maar het tafelkleed meegegeven. Ik gebruik dat niet. Maar het is van ma. Ik kan het niet wegdoen. Maar als je iemand kent die een theepot te veel heeft...

Ik rook. Dat mag van de ploegbaas. Maar hij vindt wel dat ik mijn tenen moet beschermen. De doos met veiligheidsschoenen leg ik bij de brieven van het OCMW, onder de salontafel. De plek voor dingen die mij beschermen. Onder de plek voor dingen die de schijn hooghouden: de muntjes om de asbakgeur te verdoezelen, de tutti frutti's om aan mijn dagelijkse portie fruit te komen, en de vodka om de alcohol niet te ruiken. Grapje. Dat is gewoon water. Ik drink niet.

Ik rook. Nog even. Tot er weer rozengeur is.

'Rozengeur' werd ingesproken door Fred Haguma